زمان تقریبی مطالعه: 5 دقیقه
 

شیخ علی‌ نجفی جواهری‌





جواهری، آل، خاندان‌ علمی‌ شیعی‌ در قرن‌ سیزدهم‌ تا پانزدهم‌ در عراق‌ است. یکی از شخصیت‌های این خاندان، شیخ‌ علی‌ جواهری‌ است.


۱ - معرفی اجمالی



شیخ‌ علی‌ جواهری‌ در نجف‌ به‌ دنیا آمد و سرپرستی‌ و تربیت‌ او را برادر بزرگش‌، صادق‌، برعهده‌ گرفت‌.
[۱] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۸۶۲، مشهد ۱۴۰۴.


۲ - تحصیلات



وی‌ فقه‌ و اصول‌ را نزد استادان‌ حوزه‌ فراگرفت‌ و در علم‌ رجال‌ از دانش‌ سیدمحمد هندی‌ بهره‌ برد.
استادانش‌ به‌ رفعت‌ علم‌ و فضل‌ و اجتهاد وی‌ تصریح‌ نموده‌اند.
[۲] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۱، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۳] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص‌۱۳۵۰، مشهد ۱۴۰۴.

او از علوم‌ غریبه‌ نیز مطّلع‌ بود.
[۴] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۱، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۵] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص‌۱۳۵۰، مشهد ۱۴۰۴.

شیخ‌علی‌ جواهری‌ در نجف‌ حلقه درس‌ تشکیل‌ داد و به‌سبب‌ احاطه‌اش‌ بر آرای‌ فقیهان‌ متقدم‌ و متأخر، عمق‌ تحقیق‌، تسلط‌ در تدریس‌، شیوایی‌ بیان‌ و دقت‌نظر، از مشهورترین‌ فقهای‌ زمان‌ خود شد و شاگردان‌ فراوانی‌ در حلقه درسش‌ شرکت‌ می‌کردند و برخی‌ از او اجازه روایت‌ نیز گرفتند.
[۶] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۷۱ـ۷۲، قم‌ ۱۴۰۵.
[۷] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۲۴۶ـ۲۴۷، قم‌ ۱۴۰۵.
[۸] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۹] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۲۷۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۱۰] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۲۷۶، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۱۱] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۳، ص۳۶۶، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۱۲] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۳۵۱، مشهد ۱۴۰۴.
[۱۳] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۴۳۱، مشهد ۱۴۰۴.
[۱۸] شهاب‌الدین‌ مرعشی‌ نجفی‌، الاجازة الکبیره، ج۱، ص۱۰۵ـ۱۰۶، او، الطریق‌ و المحجّه لثمره المهجه، اعداد و تنظیم‌ محمد سمامی‌ حائری‌، قم‌ ۱۴۱۴.

شیخ‌علی‌ جواهری‌، پس‌ از وفات‌ میرزامحمدتقی‌ شیرازی‌ در ۱۳۳۸، یکی‌ از مراجع‌ تقلید شد و در پی‌ رحلت‌ شیخ‌الشریعه‌ اصفهانی‌ در ۱۳۳۹، از مراجع‌ تقلید مشهور گشت‌ و مقلدان‌ فراوانی‌ در عراق‌ و دیگر بلاد اسلامی‌ یافت‌.
[۱۹] جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۲۰] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۳۵۰، مشهد ۱۴۰۴.
[۲۱] علی‌ خاقانی‌، شعراء الغری‌، ج۱۰، ص۱۴۱، نجف‌ ۱۳۷۳/۱۹۵۴، چاپ‌ افست‌ قم‌ ۱۴۰۸.


۳ - وفات‌



وی‌ در ۱۳۴۰/ ۱۳۰۱ ش وفات‌ کرد و در مقبره خانوادگی‌شان‌ دفن‌ شد.
در سوک‌ او مجالس‌ متعددی‌ برگزار و در رثایش‌ اشعار بسیاری‌ سروده‌ شد.
[۲۲] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص‌۱۳۰، قم‌ ۱۴۰۵.
[۲۳] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۳۵۱، مشهد ۱۴۰۴.


۴ - آثار



حاشیه‌ بر عروة الوثقی‌ از آثار اوست‌.
[۲۴] محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص‌۱۳۰، قم‌ ۱۴۰۵.
[۲۵] محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۳۵۱، مشهد ۱۴۰۴.



۵ - پانویس


 
۱. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۸۶۲، مشهد ۱۴۰۴.
۲. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۱، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۳. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص‌۱۳۵۰، مشهد ۱۴۰۴.
۴. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۱، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۵. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص‌۱۳۵۰، مشهد ۱۴۰۴.
۶. محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۷۱ـ۷۲، قم‌ ۱۴۰۵.
۷. محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص۲۴۶ـ۲۴۷، قم‌ ۱۴۰۵.
۸. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۹. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۲۷۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۱۰. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۲۷۶، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۱۱. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۳، ص۳۶۶، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۱۲. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۳۵۱، مشهد ۱۴۰۴.
۱۳. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۴۳۱، مشهد ۱۴۰۴.
۱۴. محسن‌امین‌، اعیان الشیعه، ج۵، ص۲۸۴.    
۱۵. محسن‌امین‌، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۳۱.    
۱۶. محسن‌امین‌، اعیان الشیعه، ج۹، ص۵۶.    
۱۷. محسن‌امین‌، اعیان الشیعه، ج۹، ص۳۳۱.    
۱۸. شهاب‌الدین‌ مرعشی‌ نجفی‌، الاجازة الکبیره، ج۱، ص۱۰۵ـ۱۰۶، او، الطریق‌ و المحجّه لثمره المهجه، اعداد و تنظیم‌ محمد سمامی‌ حائری‌، قم‌ ۱۴۱۴.
۱۹. جعفر بن‌ باقر آل‌محبوبه‌، ماضی‌ النجف‌ و حاضرها، ج۲، ص۱۲۰، بیروت‌ ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۲۰. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۳۵۰، مشهد ۱۴۰۴.
۲۱. علی‌ خاقانی‌، شعراء الغری‌، ج۱۰، ص۱۴۱، نجف‌ ۱۳۷۳/۱۹۵۴، چاپ‌ افست‌ قم‌ ۱۴۰۸.
۲۲. محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص‌۱۳۰، قم‌ ۱۴۰۵.
۲۳. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۳۵۱، مشهد ۱۴۰۴.
۲۴. محمد حرزالدین‌، معارف‌ الرجال‌ فی‌ تراجم‌ العلماء و الادباء، ج۲، ص‌۱۳۰، قم‌ ۱۴۰۵.
۲۵. محمدمحسن‌ آقابزرگ‌ طهرانی‌، طبقات‌ اعلام‌ الشیعه: نقباءالبشر فی‌ القرن‌ الرابع‌ عشر، ج۱، ص۱۳۵۱، مشهد ۱۴۰۴.


۶ - منبع


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «جواهری»، شماره۵۱۷۳.    



آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.